Dag 60: van Roquefort-de-Marsan naar Mont-de-Marsan (30,1 km)

• https://www.relive.cc/view/1671457976?r=ride

Zonnig, max. temp 35º

Vandaag 30,1 / Totaal 1512,2 kilometer

Vandaag is het veteranendag, een dag om even bij stil te staan, bij al die mannen en vrouwen, die voor ons vaderland hun ziel, zaligheid en leven wagen. Men zegt wel eens: De morgenstond heeft goud in de mond, nou vandaag was dat spreekwoord van toepassing. Om kwart over vijf zaten we al met zeven pelgrims aan de ontbijttafel. Buiten, tegenover de pelgrimsherberg was het al een lawaai van jewelste. Men was de weekmarkt aan het opbouwen en het gekletter van de marktkramen was vroeg aan de gang. Achteraf gezien hadden we eigenlijk helemaal niet de wekker hoeven zetten, want iedereen stond al naast zijn bed, alvorens die afging.  Na een redelijk uitgebreid ontbijt, ging iedereen vrijwel tegelijkertijd op pad en het was zes uur toen de laatste de pelgrimsherberg afsloot en de sleutel in ging leveren.

Onder een dieprode ochtendzon met een klein verdwaald wolkje aan de lucht liep ik Roquefort uit en binnen een kwartiertje liep ik al weer in de bossen en heide. Tussen de hoge varens zag ik een roedel reeën grazen en toen ik ze wat dichter naderde liepen ze op hun gemak het bos in, ze waren helemaal niet angstig. In datzelfde bos zag ik veel valkooien en kijkhutten. Ik ben er niet honderd procent zeker van, maar volgens mij worden die kooien gebruikt bij het vangen van roofvogels, om ze daarna handtam maken. 

Het was al direct erg warm buiten, 21 graden en windstil, en binnen no-time was ik weer drijfnat van het zweet. Ik zag vandaag dat de binnenkant van mijn ‘nieuwe’ broekriem al helemaal verroest was, gewoon omdat die dagelijks nat blijft van het zweet. De remedie daartegen is drinken, drinken en nog eens drinken. Dat doe ik overigens voldoende, vandaag 2 Camelbaks van 2,5 liter water leeggedronken. Dat ik steeds dichter bij “Saint-Jean-Pied-de-Port” kom, is overigens goed te merken. Het word langzaam drukker op de route en onderweg is men er al een beetje beter op ingericht dat er veel wandelaars passeren. Zo her en der staan watertappunten langs de weg zomaar ergens langs de route, waar je drinkbaar water kunt aftappen en de pelgrimsherbergen zijn hier vooraf niet te reserveren. Er is overigens tot nu toe nog steeds plaats genoeg geweest, daar waar ik kwam, alleen in Bazas niet, maar daar hadden ze ook maar vier plaatsen in de herberg.

Onderweg was het de eerste uren nog erg rustig op straat, het dagelijkse leven kwam pas op gang toen ik inmiddels al bijna vijftien kilometer had gelopen. Zo passeerde ik het dorpje Bostens, al waar ik de historische kerk wilde bezoeken. Helaas was deze nog niet open, het was ook nog maar half acht, maar naast de kerkdeur zag ik een andere deur, waarop stond vermeld; “Halte Pellerins”. Toen ik deze deur opende bleek het een refuge te zijn, waar men lekker kan rusten, koffie/thee kan zetten en zelf een stempel kan plaatsen in zijn/haar credential. Alleen het laatste heb ik gedaan en ben daarna doorgelopen naar Gailleres al waar ik een pauze van anderhalf uur heb genomen op een schaduwrijk terras. Terwijl ik daar zat, kwamen een voor een ook de andere pelgrims aanlopen en allen stopten even voor een drankje. Op zich is het reuze gezellig, zo met elkaar de pauzes door te brengen, samen lopen hebben we nog niet gedaan. Zelf doe ik dat ook liever niet, zo kan ik mijn eigen tempo aanhouden, stoppen waar en wanneer ik wil of fijne muziek opzetten, vooral dat laatste heb ik vandaag gedaan. Lekker kei hard meebrullen met ACDC terwijl ik werd ingehaald door een clubje wielertoeristen die mee gingen zingen en me een “Bon Courage” wenste. Via een heuvelachtige aanloop naar Bougue kwam ik op een fietspad te lopen de “Voi Verte du Marsan et de l’Armagnac”, die me helemaal naar Mont-de-Marsan bracht. Aldaar kwam ik als eerste bij de pelgrimsherberg aan, waardoor ik de sleutel moest gaan ophalen. Onderweg kocht ik al vast wat frisdrank en biertjes, zodat de andere pelgrims bij hun aankomst, direct iets koels hadden. Want het was vandaag echt warm. Tot een uur of elf ging het nog wel, maar daarna was het afzien. Morgen wordt het nog erger, dan is de loopafstand ruim 35 kilometer en de temperatuur gaat stijgen tot ongeveer 37 graden. We hebben daarom maar weer afgesproken extra vroeg te vertrekken. Rond half zes zal de laatste de pelgrimsherberg gaan verlaten. Zelf heb ik inmiddels besloten om de drie daaropvolgende etappes te gaan verdelen over vier dagen, zodat de afstanden tussen de 20-25 kilometers worden en ik een dagje later bij de Pyreneeën arriveer. Daar zal ik dan ook meteen een rustdag nemen om weer fris bergie op te kunnen, maar daar ben ik nu nog een weekje van verwijderd. Vandaar dat ik het nu maar even wat korter houd, heb mijn rust nodig nu.