Dag 2: van Postel naar Balen-Hulsen (20,9 km)

• Ochtend: https://www.relive.cc/view/1540528398
• Middag https://www.relive.cc/view/1540778537

Zwaar bewolkt met in de middag af en toe opklaringen, max. temp 12º

Vandaag 20,9 / totale afstand 46,7 km

Na een erg korte nachtrust werd ik al om 05:00 uur wakker. De vele indrukken die ik gisteren heb opgedaan zorgden daarvoor, ook de hevige regenval die vanaf gisteravond naar beneden kelderde maakte dat het voor mij een onrustige nacht was geweest. Ook nu nog regende het gestaag, ben wel benieuwd wat dat vandaag gaat worden.

Om de dag maar meteen goed te beginnen wil ik hierbij even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes, appjes, mailtjes en likes. Ik heb ze zoveel mogelijk proberen te beantwoorden, maar vrees dat dit niet helemaal is gelukt. Maar neem het me niet kwalijk, ik heb mijn best gedaan, het waren er ook zo veel. Het doet me in ieder geval enorm goed, al die support te mogen ontvangen, ik bruis erdoor van de energie en kan er volop tegen aan.

De abdij van Postel is een norbertijnenabdij. Norbertijnen, witheren, premonstratenzers, reguliere kanunniken van Prémontré. Allemaal namen voor dezelfde paters en broeders. Wij in Reusel noemen ze de witheren, in het verleden hebben ze voor ons dorpje veel betekend. In de Lensheuvel staat nog een standbeeld wat ons aan die verbondenheid met de witheren herinnerd. Witheren zijn echter geen monniken want ze combineren het samenleven en samen bidden in gemeenschap met allerlei vormen van apostolaat en pastoraal buiten de kloostermuren. Er zijn nog ongeveer zeventienhonderd norbertijnen, ze dragen een wit habijt, vandaar de naam witheren. In België zijn er meer norbertijnenabdijen die ik van plan ben te bezoeken. De abdijen van Tongerlo, Averbode en Leffe staan nog op mijn lijstje, misschien hebben ze daar een plekje voor mij voor één nacht. 

Gastenpater Bennie (een veertiger en van origine uit Arendonk) had me gisteren verteld dat we gezamenlijk het ontbijt zouden nuttigen om 08:15 uur. Ik zeg we, want ik was niet de enige gast aan tafel, we waren met vijven. Er zijn 28 gastenkamers waarvan er vijf bezet waren. Er verbleven twee wielrenners uit Antwerpen die bezig waren met een flinke ronde door het Belgisch-Nederlands grensgebied. Ze sliepen onderweg in diverse kloosters en abdijen. Verder waren er ook nog twee jonge leraressen die enkele dagen hun rust kwamen nemen in de abdij. Het is ook voor de scholen in België meivakantie. Vandaag is het in België een zogenaamde “brugdag”, dit is een werkdag gelegen tussen het weekend en een feestdag ( morgen 1 mei; feest van de arbeid) en veel mensen hebben op zo’n dag vrij om zo het weekend te verlengen.

Het ontbijt bestond uit een eenvoudige broodmaaltijd met boter, kazen, jam, stroop of Kwatta. De boter en kazen worden door de norbertijnen zelf gemaakt, in de boerderijen binnen de muren van de abdij van Postel. Daar is onder andere een kaasmakerij ingericht. Verder heeft de abdij een bijzonder grote kruidentuin, met de meest exotische planten, die veel werk en onderhoud nodig hebben. Monnikenwerk zeg maar, maar o ja, witheren waren geen monniken. 

Na het ontbijt eerst gezamenlijk de tafel afgeruimd, de vaat gedaan en de tafel voor de lunch gedekt waarna ik maar eens de buienradar heb geraadpleegd. Moest toch even kijken welke wandelkleding in de rugzak kon blijven. Vanaf 09:30 uur zou het droog blijven, dus maar even gewacht tot die tijd en nog het nodige vocht naar binnen gegoten. Kan ik er voorlopig weer even tegenaan. Ik liep de abdij uit en vertrok richting het zuiden. De eindbestemming moet Balen-Hulsen gaan worden een afstand van 20,9 kilometer. De route liep een klein stukje richting de Baileybrug maar al snel voorbij de weg naar Retie boog ik rechtsaf het fietspad op. Zo liep ik achter camping het Familiestrand totdat ik bij het kanaal van Sloten-Dessel aankwam. Aldaar linksaf en bijna 15 km langs het kanaal (wat bij sas 4 over ging in het kanaal Dessel-Kwaadmechelen) oplopen met een straf windje op kop. Gelukkig bleef het voor mij de hele wandeltocht droog al vielen er links en rechts wel wat lokale buien. Het weer zat lekker mee, ook vandaag. Maar ook voelde ik wat tegenslag, mentaal dan toch een beetje. Nog steeds vol van de indrukken van gisteren herbeleefde ik alles maar weer een keer. Het zal niet alleen het straffe windje geweest zijn die voor de waterlanders zorgden. Onderweg werd ik nog aangesproken door een man op leeftijd die met zijn kleindochter en hond mij tegemoet kwam. Bij het zien van de jakobsschelp op mijn rugzak vertelde hij zijn kleindochter dat deze meneer een verre reis ging maken en vroeg mij waar de reis naar toe ging. Bij het horen van mijn antwoord, nam hij een appel uit zijn tas en gaf mij die met de woorden: “Hier pak aan, je kunt hem beter gebruiken dan ik vandaag”. Dankbaar voor deze kleine gift vervolgde ik mijn weg. Voorbij het Zilvermeer en de viaducten Mol-Sluis en Mol-Gompel ging ik bij Rosselaar eindelijk rechtsaf en liep zo het gehucht Balen-Hulsen binnen. In de verte doemden de donkere wolken op en de lucht werd steeds dreigender. Doordat ik onderweg nergens heb kunnen binnenwippen voor een tas koffie had ik maar één korte rust genomen langs de kant op een picknick plaatsje. Met 4 uur lopen is zo’n korte rust veel te weinig. Of het daar aan lag, of dat ik nog maar net op pad ben met een zware rugzak weet ik niet, maar ik heb me voorgenomen om vanaf morgen telkens na uiterlijk 1,5 uur wandelen een rust van minimaal 15 minuten in te lassen. Mijn benen voelen een beetje zwaar aan.  Het flink doorstappen vandaag had toch ook wel zijn voordelen. Zo kwam ik veel eerder dan verwacht aan op mijn onderdak-adres. Al om 14:15 uur was ik bij Emma en Jos alwaar ik hartelijk werd ontvangen. Het was voor mij overweldigend wat hier op me af kwam. Wat een lieve mensen zijn dat, hun hele huis vertrouwen ze toe aan mij (een wild vreemde) en ik mocht overal gebruik van maken. Zelfs mijn eigen handdoek en shampoo (nou ja) moest in de rugzak blijven en na een lekker douche (een echter rainshower) deed Emma mijn gehele gebruikte kleding ook nog even in de wasmachine, zodat ik die morgen weer schoon en droog aan kan. Als pelgrim werd ik hier extra in de watten gelegd en niets was hen te veel. Ik mocht met hen aanschuiven aan tafel en de gezonde warme maaltijd die Jos had bereid smaakte verrukkelijk. Gespreksstof hadden we voldoende en er viel geen moment een stilte, we hadden het over van alles en nog wat, ik merkte wel dat we veel gemeenschappelijke interesses hadden. Jos is zelf ook een fervente wandelaar en al menig maal naar Santiago geweest. Hij is ook lid van het Vlaams Compolstelagenootschap en heeft in huis in één van de logeerkamers een kleine bibliotheek ingericht met allemaal boeken over wandelen en pelgrimeren. Leuk om er even in door te bladeren. Moe maar voldaan ging ik bijtijds onder de wol, na de korte nacht van gisteren hoop ik nu wat langer te kunnen slapen.

Tijdens mijn “waterlanden moment” ging mijn Relive-filmpje op uit. Vandaar dat ik er maar 2 filmpjes van gemaakt heb.